Resident Evil: The Mercenaries 3D
Al bij het lezen van de titel weet je genoeg: huurmoordenaars staan in deze game centraal. In Resident Evil: The Mercenaries 3D zal je dan ook aan de slag kunnen met acht bekende personages uit de Resident Evil-serie die op pad gestuurd worden om hordes zombies om het ‘leven’ te brengen. Snelle actie en veel schieten is een dus must in deze titel, maar dit is niet iets wat velen van een nieuwe Resident Evil verwachten. Het spel is volledig gebaseerd op de extra Mercenary-modus die in het vierde en vijfde deel speelbaar was. Is dit spel een aangename zoethouder tot Resident Evil: Revelations of zijn we in een helse nachtmerrie beland?
Opwarmen in de singleplayer
De singleplayer in Resident Evil: The Mercenaries is voorzien van een dertigtal levels die elk een paar minuten duren. Dit mag misschien niet zo lang lijken, maar het is dan ook de bedoeling dat je via de singleplayer vertrouwd geraakt met de besturing en het principe om zo veel mogelijk punten te halen. De eerste levels laten je voornamelijk wennen aan de besturing. Deze lijkt in het begin wat stroef te zijn, maar na een tijdje verloopt het allemaal vrij vlot. Het is zelfs zo dat er nu eindelijk ook gewandeld kan worden tijdens het richten, iets waar vele fans al sinds het vierde deel om vroegen. Het enige nadeel is dan wel weer dat het richten tijdens het bewegen in een gefixeerde positie gebeurd. Eenmaal gewend aan de besturing, leer je gaandeweg combo’s maken en scores te halen die je eerst niet mogelijk achtte.
De gebieden waarin je allerhande vijanden bestrijdt, komen allemaal uit Resident Evil 4 en 5. Als je deze twee games al gespeeld hebt, zal het allemaal zeer vertrouwd overkomen. Over het algemeen zijn deze op grafisch vlak zeer mooi uitgewerkt, maar de kwaliteit van de textures is natuurlijk niet hetzelfde als op de Xbox 360. Het 3D-effect is louter cosmetisch bedoeld en voegt niets toe aan de gameplay. De framerate is in 2D behoorlijk, maar in 3D blijft het spel niet constant op 30 fps lopen. Na enkele minuutjes zullen de meeste spelers dan ook in twee dimensies verderspelen. Toch heeft Capcom met de Mt Framework een zeer sterke engine die met wat optimalisaties in de toekomst zeker mooie beelden op het scherm zal toveren.
Naast de verscheidene gebieden zijn de bekende vijanden ook van de partij: Majini’s en Zealots uit respectievelijk Resident Evil 4 en 5, aangevuld met enkele moeilijke en groteske minibazen. Broekenkakkers mogen alvast wennen aan het geluid van kettingzagen dat vluchtende spelers blijft achtervolgen. Voor de rest bestaat de soundtrack voornamelijk uit herwerkte stukken die net wat te snel eentonig worden. Hetzelfde geldt voor de meeste kreten van de zombies. Daarnaast klinken de meeste wapens net wat te dof om echt gevaarlijk of krachtig over te komen.
In het heetst van de strijd valt het echter onmiddellijk op dat de engine niet in staat is om animaties op afstand vloeiend af te spelen. Ook heeft de AI regelmatig zijn kuren en reageren de zombies pas na enkele seconden met een tegenaanval. Er is genoeg variëteit voorzien, maar deze game bewijst echt dat zombies geen hersenen hebben, in de negatieve zin welteverstaan. Toch zal je in de latere levels blij zijn dat je vijanden niet altijd van de snelste zijn. Het gebrek aan IQ compenseren ze door met grote aantallen je het vuur aan de schenen te leggen. Het is ook op dat moment dat samenwerken met een andere speler een noodzaak wordt. Tijd om op zoek te gaan naar een teamgenoot om flink kont te schoppen.
Het beste van je geven in de multiplayer
Dat Resident Evil: The Mercenaries niet echt geschikt is voor de eenzame zielen onder ons, moge intussen wel duidelijk zijn. Er is lokale co-op voorzien, maar dit hebben we niet kunnen testen omdat een tweede 3DS en bijhorende cardridge vereist zijn. Dan maar onmiddellijk opteren voor de online modus, zij het met enkele kleine connectieproblemen. Eens die overwonnen waren, lukte het ons vlot om een spel te hosten of te joinen. Binnen een bepaalde tijd doorloop je met een bekende of onbekende speler een op voorhand gekozen level en is het de bedoeling dat er torenhoge highscores gemaakt worden, want samen sta je veel sterker tegen al het gespuis dat blijft toestromen. De problemen met de AI zijn ook hier opnieuw merkbaar, maar gelukkig is de verbinding vrij goed waardoor het zelden gebeurt dat de andere speler niet meer reageert. Een gemiste kans is het toevoegen van communicatiemogelijkheden, want nu is het vaak inschatten wat de andere speler van je verwacht. Los daarvan is het wel leuk om enkele keren per dag een potje online te knallen. Dit is dan ook de modus die The Mercenaries het overwegen waard maakt en het totaalpakket redt.
Extra’s en demo Revelations
Mensen die alleen spelen, zullen wel erg snel door het spel heen raken. Om de herspeelbaarheid op te krikken, heeft men 8 personages voorzien met eigen unieke wapens. De keuze van de personages is wat vreemd te noemen. Oude bekenden zoals Barry en Jill Valentine zitten in het spel, maar elk spoor van Leon of Sheva ontbreekt. Er zijn ook vaardigheden die aan deze personages toegewezen kunnen worden, zoals het verhogen van kritische schoten of het sterker maken van een bepaald wapen. Alternatieve kostuums worden vrijgespeeld als er aan bepaalde voorwaarden voldaan worden.
Om al deze zaken te ontgrendelen en vaardigheden te trainen, is het nodig om de levels meerdere malen opnieuw te spelen. Tevens kan je dan proberen om met ieder personage een hogere score neer te zetten. Het is jammer dat er geen leaderboards voorzien zijn, want The Mercenaries is zich uitermate geschikt voor competitief ingestelde gamers. Wel zitten er 50 achievements verwerkt in het spel die de speler kan verdienen wanneer hij bepaalde handelingen verricht. Welke deze handelingen juist zijn, is steeds een geheim.
De voorbije weken ontstond er ook wat ophef omtrent het niet kunnen resetten van je save game. Hoewel dit in een dergelijk spel niet echt een enorme ramp is, is dit fenomeen niet echt een positieve ontwikkeling. Capcom heeft dan ook aangegeven dit in de toekomst niet meer te zullen toepassen op hun games. Dit antwoord stelt dan ook de meeste gamers gerust.
Als spreekwoordelijke kers op de taart is er een zeer korte demo van Resident Evil: Revelations speelbaar. Fans hoeven echt niet The Mercenaries aan te schaffen enkel en alleen om de demo te kunnen spelen, want het is een vrij rechtlijnige beleving die ongeveer vijf minuutjes in beslag neemt. We merken echter al dat de engine wederom zeer mooie beelden op het scherm tovert en dat de vijanden zich slimmer gedragen dan in The Mercenaries, iets wat vooral te wijten zal zijn aan het feit dat er maximaal twee vijanden in een kamer aanwezig waren. De besturing is grotendeels dezelfde als in The Mercenaries, want ook hier kunnen we in een gefixeerde positie richten en tegelijkertijd bewegen. De sfeer van het spel doet denken aan de eerste games uit de franchise, iets wat veel fans zeker blij zal maken. Ratten verschijnen onverwacht uit een kast, terwijl vleermuizen met het nodige lawaai via een opengesprongen raam de kamer binnendringen. Combineer dit allemaal met een vrij aardig 3D-effect en je weet dat je hart regelmatig wat sneller zal slaan. Revelations belooft dus een echte Resident Evil-ervaring te bieden en we hopen dat het spel ons volgend jaar aangenaam zal weten te verrassen.
- Degelijke online ervaring
- Besturing in orde
- Domme AI
- Nog steeds te weinig content
- Geen save reset
- 3D voegt niet veel toe